ตำนานกล่าวว่า "ตี่จู่เอี๊ยะ" มีชื่อสมัยมีชีวิตว่า "เตียเม่งเต็ก" เขาเป็นข้ารับใช้ขุนนางในสมัยราชวงศ์จิว เมื่อขุนนางถูกเรียกตัวเข้าวังหลวงอย่างกะทันหันจึงรีบออกเดินทางไปพร้อมภรรยาโดยสั่งให้เตียเม่งเต็กพาบุตรสาวของขุนนางตามไปทีหลัง
ระหว่างเดินทางเกิดพายุหิมะรุนแรง เตียเม่งเต็กถอดเสื้อคลุมสวมให้บุตรสาวขุนนางจนตัวเองเสียชีวิตเพราะความหนาวเหน็บ ส่วนบุตรสาวขุนนางรอดชีวิตมาได้และถูกนำส่งครอบครัวอย่างปลอดภัย
ความซื่อสัตย์ภักดีของเตียเม่งเต็กทำให้บุตรสาวขุนนางเกิดความซาบซึ้งใจ เมื่อนางโตขึ้นจึงให้สร้างศาลเจ้าชื่อว่า "ศาลเจ้าฮงเต็ก" เพื่อแสดงความกตัญญูและยกระดับให้เตียเม่งเต็กเป็นเทพเจ้า
ศาลเจ้าได้รับความเคารพนับถือมากโดยภายหลังมีการเปลี่ยนชื่อใหม่ว่า "ถู่ที้กง" หรือ "ตี่จู่เอี๊ยะ" อันหมายถึง "เทพเจ้าแห่งผืนดินทั้งมวล"
ในสมัยโบราณเมื่อมีการย้ายที่อยู่อาศัยใหม่ ชาวจีนจะนำกระดาษมาเขียนอักษรว่า "ตีจู่ซิ่งอุ่ย" หมายถึง "ที่สถิตของเทพเจ้า" ติดเอาไว้ ต่อมาจึงมีการปรับรูปแบบจนกลายเป็นศาลตี่จู่เอี๊ยะ
เชื่อว่าการตั้งศาลตี่จู่เอี๊ยะไว้ในบ้านเสมือนการมีเทพเจ้าสถิตเพื่อปกป้องคุ้มครองให้เกิดความสงบร่มเย็น เสริมโชคลาภและนำความสิริมงคลเข้ามาในชีวิต
เนื่องจากตี่จู่เอี๊ยะเป็นเทพแห่งแผ่นดิน การตั้งศาลตี่จู่เอี๊ยะจึงต้องวางไว้บนพื้นไม่มีฐานรอง ด้านหน้าโล่งกว้าง ด้านบนไม่มีขื่อคานหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ด้านหลังไม่ควรเป็นห้องครัว ห้องน้ำ เตาหรือบันได